Sa Pagitan ng Langit at Lupa
Sisimulan ko ang tulang ito sa pagpikit
Pagpikit kasabay ng pagtingin sa langit
Langit na nagbibigay-buhay sa puso kong mapait
Mapait ngunit walang galit
Mapait dahil sa sakit
Sa aking pagtingin sa malawak at madilim na kalangitan
Akin na namang naalala ang ating nakaraan
Nakaraang hindi ko malimut-limutan
Kung paano mo ko ginabayan, pinagalitan, dinamayan, inalagaan
At kung paano mo ginawa ang lahat para sa aking kinabukasan
Naaalala mo pa ba?
Naaalala mo pa ba ang pinagsamahan nating dalawa na ngayo’y isa na lamang alaala?
Naalala mo pa ba na ikaw ang lagi kong kasama?
Sa unang iyak, unang ngiti, unang tawa, unang sipa, unang halakhak, unang palakpak, unang gapang, unang hakbang, unang tayo, unang dapa, unang sulat, unang basa
At sa lahat pa ng una ikaw ang aking kasama
Naalala ko pa noong ako’y magwala ng hindi mo ako binili ng manika
Naalala ko pa kung paano mo ako paghigpitan, pagalitan, pagbawalan, sabunutan
Oo! Ako’y iyong sinaktan pagka’t ang ulo ko’y may katigasan
Naalala ko pa kung pano tayo nagsigawan at ng dahil sa galit ay aking nasambit na “MAMATAY KA NA! DI NAMAN KITA KAILANGAN!”
Naalala ko pa kung pano mo ako sinuportahan
Na sa kabila ng lahat ng kasalanan, kataksilan, kasamaan, kahibangan at kagagahan
Ika’y nanatiling nariyan at di ako sinukuan
Naalala ko pa kung paano mo ko inasikaso nang mabalian ako
Naalala ko pa ang sakit na dulot ko sayo bilang anak mo
Naalala ko pa ang tamis ng halik mo sa tuwing papasok na ako
Naalala ko pa ang abot tengang ngiti mo sa tuwing aakyat tayo ng entablado para kuhanin ang medalya ko
Naalala ko pa ang paraan ng panggigising mo tuwing kaarawan ko
Ginigising mo ako sa pamamagitan nang masiglang pagkanta mo
Na kahit wala kang regalo sa mismong kapanganakan ko
Segu-segundo mo namang alay ang da best na regalo
Ang regalong di mapapantayan ng kahit na ano o ng kahit na sino
Regalong di ko pagsasawaang tanggapin mula sayo
Ang da best na regalo.
Ang pagmamahal mo
Ang pagmamahal mong walang kapantay rito sa mundo
Ang pagmamahal mo
Ang pagmamahal mong hindi ko alam kung nasuklian ko
Ang pagmamahal mo
Ang pagmamahal mong di ko alam kung napadama ko ba sayo nang ikaw pa’y naririto
Ang pagmamahal mo na ngayon ko lang napagtanto
Ngayon ko lang natanong ang sarili ko, naging karapat-dapat ba kong maging anak mo?
Gusto kong humiling!
Gusto kong galugarin ang buong daigdig, hanapin ang makapangyarihang balon at doon ay humiling
Gusto kong humiling!
Gusto kong lakbayin ang buong kalawakan upang makita ang mabilis na bituin nang sa kanya’y makahiling
Gusto kong humiling!
Gusto kong agawin ang lampara ni Aladin at agad iyong kaskasin upang sa genie’y makahiling
Gusto kong humiling!
Gusto kong akyatin ang hagdan patungong langit, hanapin ang ama at sa kanya’y humiling
Gusto kong humiling!
Akin lamang na hihilingin na sana…
Sana’y muli kitang makapiling
Gusto ko ng maulit ang nakaraang patuloy pa ring nangingibabaw
Gusto kong muling marinig ang lakas ng iyong mga sigaw
Gusto kong muling maramdaman ang iyong mga yakap na para bang sa aki’y may aagaw
Muling makita ang iyong mga ngiting nakakatunaw
Muling malasahan ang luto mong umaalingasaw
Muling maranasan ang maalagaan, magabayan at mahalin na para bang di ka papanaw
Ayoko na kasi na puro na lang ako tanaw
Na akala mo naman ay sisilip ka sa langit na para bang araw
Puro tanaw na lang sa kalangitan
Na tila ba naroon ang kasagutan
Kasagutan sa lungkot, sakit at pangungulila kong nararamdaman
Naramdaman mula ng ika’y lumisan at ako’y iyong iwanan.
Naalala ko pa ang higpit ng hawak ko sayong mga kamay
Kasabay ng pagluwag ng kapit mo at pagbitaw mo saking kamay
Naalala ko pa ang matatamis na ngiti mo
Kasabay ng unti-unting pagtabang nito dahil iiwan mo na pala ako
Naalala ko pa ang mga salitang binanggit mo na “Via, mahal kita anak ko.”
Kamustahin mo naman ako!
Tingnan mo naman kung ano ng nararamdaman ko!
Nalulungkot ako.
Nasasaktan ako at nangungulila na sa inyo.
Patawad. Huli ko ng napagtanto.
Patawad. Kailangan ko pala kayo!
Patawad. Nagsisisi na ko!
Patawad. Bumalik ka na sa tabi ko.
Sigawan mo ako! Pagalitan. Paghigpitan. Wala na kong pakealam sa sandamakmak na mga batas mo.
Basta bumalik ka lang, bumalik ka lang sa piling ko.
Pangako. Babawi ako.
Ako’y mananatiling nakapikit.
Nakapikit at humihiling sa langit
Na sana sa aking pagmulat, ang lahat ng ito’y panaginip
Mula sa lupa patungo sa langit
Ako ay hihiling at walang sawang pipikit
Pipikit at hihiling sa langit
Na sana lahat ng sakit ay panaginip.
Tatapusin ko na ang tulang ito
Sa pamamagitan ng pasasalamat at paghingi ng tawad sayo
Tatapusin ko ang tulang ito
Sa pamamagitan ng muling paghakbang at pagsabay sa lakad ng buhay ko
Tatapusin ko ang tulang ito
Sa pamamagitan ng isang pangangako sayo
Na malayo man ang agwat ng langit na kinabibilangan mo at ng lupang tinatapakan ko
Di ako magsasawang iparating ang pagmamahal ko sayo
Ang pagmamahal ko na kasinglaki ng agwat ng langit mo at ng lupa ko
Kaya sana’y narinig mo ang tula kong ito na para sayo.
Patawad. Salamat. Mahal na mahal kita, mama ko.
A strong-willed woman who aims to strengthen individuals' hearts by sharing her thoughts and writings.
A passionate Christian who motivates and inspires people.
- Sa Pagitan ng Langit at Lupa - April 15, 2020
- Light in Darkness - April 13, 2020
- Bow without an Arrow - April 13, 2020
